Nada en Yecla (Murcia), estudou maxisterio e musicología en Alacante e Valencia. En 2020, completou o Máster en Composición con Novas Tecnoloxías na UNIR.
Actualmente estuda Composición con Voro García no Conservatorio Superior de Música de Valencia, compaxinando estes estudos co seu labor docente no Centro Profesional de Música de l’Alcúdia como profesora de Harmonía.
Recentemente, foi seleccionada para a VI Edición do Taller Ensems de Creació Sonora, onde tivo a oportunidade de traballar con Héctor Parra e a Jove Orquestra da Generalitat Valenciana. Tamén foi finalista na 34.ª Edición do Premio Novos Compositores da Fundación SGAE – CNDM, onde obtivo o Terceiro Premio. Este ano, volve ser finalista na 35.ª Edición do mesmo premio.
A súa música foi interpretada por grupos como Fabrik Quartet (Mostra Sonora Sueca),
CrossingLines (Auditorio 400 Museo Reina Sofía, na final do Concurso Novos
Compositores Fundación SGAE – CNDM), Neopercusión e SoXXI (Festival Ensems,
Festival SoXXI de Canals e Teatros da Canle), Syntagma Piano Duo (Teatro Concha
Segura de Yecla, para o concerto 10º Aniversario de Syntagma Piano Duo), Ensemble
Mosaik (Auditorio Conservatorio Superior de Música de Valencia) e Grupo Antara
(Museu de lles Ciències València e Mostra Sonora de Sueca). Recentemente, a súa música foi
Actuou no festival Midt i Mars en Dinamarca.
Tamén participou en proxectos pedagóxicos como Sonuari e Pleasure Island.
Aínda que non é tan novo (isto depende do contexto), considérase unha nova compositora porque a súa vocación (e a oportunidade de seguila) non lle chegou aos 18 ou 20 anos, como a moitos dos seus compañeiros.
Non sabería como definir a súa voz musical, pero os seus principais intereses residen en (1) o pensamento contemporáneo, que inflúe nas súas composicións a través das ideas de autores contemporáneos (Susan Sontag, Liv Stromquist, Anne Carson, Annie Ernaux, Lina Meruane, bell hooks, Leila Guerriero etc.)/ etc.), e (2) a forma de combinar a intuición coa técnica, o cal se reflicte na súa estratexia de precomposición (un rizoma, baseado en Deleuze e Guattari, ou un mapa en lugar dunha estrutura xerárquica, unha lista de relacións sen xerarquía, un tobo).